De dagen beginnen wel op elkaar te lijken. Rondje door het dorp, fietstochtje door het dorp, andersom het rondje door het dorp. Af en toe een wandeling buiten het dorp maar dan toch op redelijke afstand en bekend. Soesterduinen, Voorthuizerbos, Erkemerderstrand. Mooi hoor, maar spannend is het niet. Ik wil niet ontevreden overkomen, want er zijn gelukkig genoeg plekken in de directe omgeving om mijn baasje los te laten lopen. Toch wil ik af en toe iets anders, iets nieuws, iets spannends. Het leven lijkt zo’n sleur te worden.
Dus heeft de grote baas een lijstje opgesteld met de 12 provinciën van Nederland. “Elke maand, Drop, elke maand bezoeken we een ander provincie. We kiezen een plaats die begint met een A, rijden er naar toe, stappen uit de auto en gaan op avontuur. Als het kan, blijven we slapen in de tent. Dan hebben we wel iets warmer weer nodig. Zolang het niet boven de 15 graden is, maken we dagtochtjes. Wat vind je er van? Ga je mee?”
Aanstaand weekend is het zover. Ons eerste avontuur in de provincie. Ik heb het lijstje van de baas eens bekeken. Aduard, Abbega, Amen, Albergen, Aerdenburg, Achthoven, Almere-buiten, Aagtdorp, Ammerstol, Arnemuiden. Alvershool en Afferden.
Waar moet ik beginnen? Op Almere na, want daar wonen opa en oma, heb ik nog nooit van deze plaatsen gehoord. Oké, Arnemuiden komt voor in een liedje, maar het zegt mij verder niets. Alvershool heb ik opgezocht, in Noord-Brabant, 30 huishoudens met niet eens een plaatsnaambordje. Het plaatsje Amen, heeft twee straten, Amen en Amerweg. Oh nee, ik vergis me, drie straten. Je kan ook wonen aan de Weg naar Amen.
Ik denk dat het al een groot avontuur wordt om deze gehuchten te gaan vinden. Mijn baasje is niet zo handig met haar navigatie en heeft al helemaal geen richtingsgevoel. Maar niet getreurd, op avontuur gaan is juist het zoeken naar het onbekende. Dus op naar de provincie Utrecht, zoekend naar Achthoven, al in 1282 opduikend in de boeken. Vernoemd naar 8 hoeven, een vroegere lengtemaat, waaruit het gebied oorspronkelijk bestond.
Het zal er vast prachtig zijn. Achthoven was niet voor niet een “Heerlijkheid” in de vijftiende eeuw. Ik kijk er naar uit. Struinend door het onbekende, snuffelen aan nieuwe dingen en mijzelf onderdompelen in een vreemde omgeving. Mijn tas staat al gepakt, voer, water en bak en een kleedje voor na afloop in de auto.
Mochten jullie niets meer van mij horen de komende tijd… dan ben ik verdwaald, in Nederland ergens tussen hier en daar en nergens…Komt wel goed, hoop ik, kan even duren… Stuur hulp!
1 reactie
Hanneke · 10 januari 2022 op 09:32
Oh Drop! Dat worden avonturen!! Ik wacht met spanning tot je bij de H bent…..0f de N! Dat is helemaal spannend. En ondertussen… je kan altijd nog gewoon de weg vragen in ons landje. Echt verdwalen….heel veel plezier!!!!!