Het is vier dagen geleden dat ik het moeilijkste besluit van mijn leven heb moeten nemen. Drop laten gaan uit liefde, dus voordat hij pijn aangeeft. Ik weet dat zijn tijd gekomen is. Maar wanneer is het zover? Al vier dagen voel ik fysieke pijn want als je zoveel liefde Lees meer…
Zou je niet moeten betalen baas? Ik kijk mijn baasje vragend aan terwijl we over het parkeerterrein bij het strand lopen. “Nee joh Drop, het is nog veel te vroeg. Op dit tijdstip en op zondagochtend is er vast in geen velden of wegen een agent te zien. Dat risico Lees meer…
Vroege vogels zijn wij, mijn baasje en ik. Misschien is mijn baasje geen vroege vogel, maar omdat ik het ben, moet baasje wel met mij mee. En zo komt het dat we bijna elke zaterdag en zondagochtend nog voordat de zon op komt op het strand staan. Ook deze zaterdag Lees meer…
Met regelmaat gaan we samen op stap, baasje en ik. Meestal naar plekjes waar ik heerlijk kan struinen maar we doen ook samen boodschappen. Gewoon voor de gezelligheid. Met z’n tweeën is beter dan alleen. Deze dinsdagmiddag had mijn baasje vrij. “Kom Drop, even naar de Karwei voor wat verf Lees meer…
“Rustig aan vandaag, Drop. Er is gisteravond een feestje geweest op het werk, bewoners en personeel zijn laat naar bed gegaan, dus doe maar zachtjes. Ze moeten nog even bijkomen,” zegt mijn baasje die ook niet vroeg haar bed was ingekropen de avond ervoor. Op de foto’s van het feestje Lees meer…
De dag begon wat vroeg, zoals bijna elke dag de laatste tijd. Om half 4 ‘s ochtends liep ik buiten omdat ik nodig moest. Baasje wat schaars gekleed in pyjama en jas en ik, zoals altijd, in mijn blootje. Niets is lekkerder dan ‘s ochtends vroeg, in het donker, je Lees meer…
Zondagochtend 11.00 uur. We zijn aangekomen bij het strand of beter gezegd bij de parkeerplaats van het strand. Het is er druk. Het lijkt wel of iedereen wil genieten van één van de laatste dagen van het mooie jaar. Ik mocht de bal niet meenemen uit de achterbak en sta Lees meer…
De achterklep van Tweety, de gele auto waar baasje en ik in rondrijden wordt opengedaan. Ik sta klaar om te beginnen aan mijn werkdag. Baasje kijkt mij aan en zegt; “Drop, waar heb je de gele boodschappentas gelaten met al jouw spullen erin? Waar is je kleed, je waterbak, je Lees meer…
Het is vrijdagochtend. Mijn lunchbox staat klaar, evenals mijn kleed. Ted, mijn trouwe assistent heb ik goed vast. Klaar om naar het werk te gaan. Als ik na een kwartiertje rijden uit de auto kijk, zie ik de snelweg, in plaats van de mooie route naar de duinen waar mijn Lees meer…
Mijn lunchtrommel heb ik gevuld, mijn extra witte sokken aangedaan en mijn haren netjes gekamd. Vandaag is mijn eerste werkdag. Eén dag in de week werk ik namelijk als chef inspectie, met Ted (mijn knuffel) als mijn persoonlijke assistent. Mijn taak is om alles, maar dan ook alles te inspecteren Lees meer…