Het is half 8 ‘s ochtends. Ik loop het uitlaatterrein op met Drop. In de verte staat zijn liefje al te wachten. Saar, de bruine labrador.
Achter mij aan loopt een meneer met een wit hondje het terrein op. Het hondje is net een slagje kleiner en smaller dan Saar. Ze oogt kwetsbaar met haar dunne pootjes. Maar vergis je niet. Senna, zo heet het hondje, Senna heeft een attitude. Het hondje is een schat voor haar eigenaren die haar geadopteerd hebben uit het buitenland. Ze moesten aan elkaar wennen, Senna en haar baasjes. En zij, zij moest ook wennen aan een rustig, regelmatig leventje in Nederland in plaats van schooiend in de straten van Roemenie. Waar ze moest vechten voor haar eten en snauwen voor haar bestaansrecht.
Hier hoeft dat allemaal niet, maar soms, soms vergeet Senna dat een beetje. Vooral honden die wat onderdanig zijn, die moeten het dan ontgelden, zoals teefjes als Saar. In het verleden heeft er een fikse vechtpartij plaatsgevonden tussen de twee dames. Dat is Saar nog niet vergeten en al zou ze het willen. Senna zorgt ervoor dat Saar niet vergeet. wie het gevecht gewonnen heeft. Zij, Senna natuurlijk.
Drop, zich van geen kwaad bewust, huppelt richting Saar. Ze kust hem op de neus terwijl ze met een schuin oog ook Senna in de gaten houdt. Het uitbundige van de bruine lab is volledig verdwenen. Ze is op haar hoede, staart laag en haar kop nog lager. Senna blokkeert de weg en legt nonchalant haar bek op de rug van Saar.
“Nee, Senna, foei. Niet pesten.” Haar baasje ziet het gebeuren en waarschuwt zijn hond. Met haar kop hoog opgeheven, draait Senna zich af van Saar. Drop springt en hupst vrolijk rond. Hij heeft geen idee wat er voor spanning er voelbaar is tussen de dames.
De baas van Senna gooit een stok. Trots paradeert ze even later met de stok tussen haar tanden rond. Saar houdt zich afzijdig maar Drop ziet het als een uitdaging en grijpt de andere kant van de stok. Er ontstaat een vriendelijk trekgevecht. De stok breekt. Drop spuugt zijn deel uit en gaat op jacht naar het ander stuk wat Senna vast heeft. Al zwaaiend met zijn staart, doet Drop een uitval naar het kleine stukje wat uit de bek van de hond steekt. En dan komt de bitch in Senna naar boven. Met een flinke snauw geeft ze Droppie er van langs. Hij staat er beduusd bij te kijken.
En dan, totaal onverwachts, komt Saar uit de hoek. Ze gaat schuin achter Droppie staan en trekt haar bek open. Ze blaft naar Senna. Ze is fel, ze meent het. Alsof ze zeg; “blijf van mijn vent af, anders krijg je met mij aan de stok.” Die onderdanige Saar laat haar vriendje niet afblaffen.
De eigenaar van Senna neemt zijn hondje mee de andere kant op. Hij wil geen gevecht, net als wij. Drop blijft achter bij Saar. Hij geeft haar een extra lik over haar snoetje. Samen rennen ze bil aan bil richting huis. Ondertussen neurie ik een liedje van Dolly Parton “Stand by your man”.
0 reacties