“Tja, Drop, jouw pogingen om nieuwe vrienden te maken vorige week, waren niet erg succesvol, dus ik dacht… ik help je een handje. Ik ga je op een datingssite zetten.”

Ik kijk mijn baasje verschrikt aan. Is ze nou helemaal betoeterd. Heeft ze mij op Hinder of Verslinder of zoiets gezet? Ik ben toch niet in de uitverkoop? Geef mij een beetje tijd en dan lukt het mij vanzelf wel.

“Maar Drop, er is geen tijd. Binnenkort gaat mijn werk beginnen en dan zou het toch leuk zijn als jij een vriendje hebt die met je mee wilt wandelen als ik dat zelf niet kan. En kijk nou eens naar dat profiel wat ik van je heb gemaakt. De reacties zullen overweldigend zijn.

‘Jongeman, 5 jaar, gespierd, in bezit van tijgervel en sproeten zoekt een wandelmaatje voor tussen de middag om daarna ook romantisch samen te lunchen. Moet houden van vies worden, modder en lange wandelingen in de regen. Voetbalfan zou ook heel leuk zijn. Liefst iemand met grote oren waaraan geknabbeld mag worden.’

Ik schud mijn hoofd en kijk naar mijn baasje. Denk je nou echt dat daar iemand op gaat reageren? Denk je dat nou echt? En die foto die je erbij hebt gedaan, nee, daar sta ik op mijn voordeligst op. Helemaal de verkeerde kant gefotografeerd. Mensen vallen toch niet op mijn billen? Ze swipen mij straks allemaal naar links, of was het rechts. Dit gaat toch niet werken?

Met 1 druk op de knop heeft mijn baasje mijn profiel op een datingssite gezet. Samen kijken we naar het scherm. Ping, ping, ping… nog geen vijf minuten later en de berichten stromen binnen. Samen lezen we de verhaaltjes. “Hé stoere Drop, wil jij mijn wandelmaatje worden, ik wil wat kilo’s kwijt en dan kunnen we samen trainen.” “Hé Droppie, wat een mooi koppie heb jij, ga je met mij mee naar het strand?” “Hé prachtige woeferd, ik heb nog ruimte in mijn partybus dan heb je gelijk een heleboel vriendjes om mee te spelen”.

Baasje en ik kijken elkaar aan. Zoveel reacties hadden we niet verwacht. Zoveel keus, het lijkt wel of het halve dorp met mij aan de haal wil gaan. En waar selecteer je dan op? Het merk pindakaas achter de oren, zodat ik zeker te weten de lekkerste oren heb om aan te knabbelen? Of op de schoenmaat zodat het schoppen tegen mijn bal lekker makkelijk gaat?

Na lang wikken en wegen komt er een meneer kennis maken. Hij heeft dezelfde naam als de grote baas, dus dat ligt lekker in het gehoor. Hij heeft grote stappers en hele grote handen om lekker mee te kriebelen. De eerste wandeling, nog samen met mijn baasje, heb ik even gekeken hoe goed zijn gevoel voor humor was, want ik lokte hem de bosjes in en toen hij goed vast zat in de braamstruiken ben ik uit de bosjes geglipt en keurig op het pad gaan zitten. Met een blik in mijn ogen van: waar blijf je nou?

Donderdag komt hij voor het echie. Ben heel benieuwd en na afloop gaan we samen mijn voerbak vullen met lekkers. Dat heeft baasje hem ook alvast laten zien.

De week erop, op woensdag, komt dan de partybus met 9 andere honden om samen feest te vieren. Ze gaan vaak naar het strand, het zwemmeer of het bos. Even kijken of het klikt maar dan heb ik ook gelijk een heel trosjes nieuwe vrienden.

Volgens mij gaat het wel goed komen met mijn socialisatie. Nu nog even mijn vachtje oppoetsen en een pepermuntje slikken zodat mijn kusjes met vreugde worden ontvangen.


1 reactie

Hans · 1 september 2024 op 21:37

nou Drop, het wordt nog moeilijk om te kiezen of is die meneer na de braamatruiken al…afgetaaid?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *