Voor mij zit de liefde overal. In de lucht van een lekker teefje, in het vinden van de perfecte tak of het liggen op mijn rug in net gemaaid gras. Waar mensen met een zwaar gemoed door het leven kunnen gaan, ben ik elke dag weer blij dat ik ‘s ochtends bij mijn baasje op schoot kan zitten. Even knuffelen voordat de dag start. Het is maar een moment, nog geen twee minuten, maar zo waardevol. Ik leg mijn poten op haar schouders en fluister lieve woordjes in haar oor. Mijn haren op mijn kin kriebelen in haar nek en zij aait over mijn buikje. Meer heb ik niet nodig. Voor mij is dat genoeg.
Mijn vriendinnen geven ook liefde, natuurlijk hou ik van ze. Maar als ze heel druk zijn, veel blaffen en racen, dan ga ik naast mijn baasje lopen. Mijn neus druk ik in haar handpalm. Mijn kwijl veeg ik over haar dijbeen. Eén momentje maar, gewoon om te laten weten dat ik er ben en dat ik blij ben met haar. Rustig, bedaard en kalm.
Ik zou natuurlijk geen echte boxer zijn als ik ook niet geniet van een heerlijke stoeipartij en een beetje rottigheid. Enkels happen is echt een favoriete bezigheid. Net als graven in het zand op plekken waar het eigenlijk niet mag of modderzwart de sloot uitkomen terwijl mijn baasje net haar kantoorkleding aan heeft. Ook dat is liefde natuurlijk.
En liefde zit ook in een ruwe handdoek waarmee ik word afgedroogd na een wandeling in de regen. Vooral het wrijven over mijn ogen vind ik zalig. Terwijl mijn baasje nog na drupt, lig ik al warm in mijn bedje met mijn buikje vol van eten en een heerlijk droog vachtje. Want ja, echte liefde betekent dat ik eerst word afgedroogd en dan pas mijn baasje.
Liefde is aan haar voeten liggen op haar werk. Lekker dichtbij en niet alleen thuis. Ja, als ik maar mee mag, je kunt mij geen groter plezier doen. Het liefst heb ik haar in het zicht op oog en geur afstand want je weet maar nooit. Er kunnen kapers op de kust zijn die ook op de liefde van mijn baasje azen.
Ik ben een allemansvriend. Geen mens, groot of klein, waar ik niet even zachtjes een knuffel aan geef. En vind je mij eng, geen probleem, ik doe graag een stapje terug als je dat aangeeft. Want liefde is geven en nemen. De gebreken van mijzelf maar ook van een ander accepteren. Niet mopperen maar glimlachen. Niet snauwen maar kussen.
Soms zegt mijn baasje; “Drop, ik weet niet waarom je mij hebt uitgekozen. Waarom je bent zoals je bent. Waarom je zoveel liefde geeft en zo weinig vraagt.” En dan kijk ik haar aan met mijn koppie scheef en denk; “Zwets niet zo zweverig, mens, geef mij maar gewoon een lekker ijsje!”
0 reacties