Er zijn boxers die hele verhalen vertellen en volop in discussie gaan met de baas. Maar niet Drop. Er zijn boxers die grommen, blaffen en met hoge uithalen kunnen janken. Maar niet Drop. Er komt zelfs geen jankje uit zijn keel, als zijn favoriete teefje haar tanden in zijn wangen zet. Droppie is wel waaks. Hij blaft als er iemand met een sleutel de voordeur opent. Heel nuttig ook, want alleen mijn man en kinderen hebben een sleutel en daarvoor hoeft ie natuurlijk niet aan te slaan. Als de bel gaat, blaft hij niet… Drop is kort van stof.
Als hij wil eten, staart hij naar zijn bak. Als hij een rondje wil, loopt hij naar de voordeur. Is het tijd om te spelen, dan gooit hij zijn bal op mijn schoot. Drop is duidelijk in zijn communicatie. En over het algemeen weet hij goed wat hij wil. Op zich is dit allemaal wel erg prettig. Droppie is geen ingewikkelde hond.
Toch maakt hij mijn leven soms heel ingewikkeld. En waarom? Waarom graaft hij altijd een gat in het grasveld, terwijl hij een eigen zandbank heeft? Waarom liggen altijd mijn laarzen in zijn mand, terwijl hij genoeg speelgoed heeft om elke week van de dag iets nieuws op zijn kussen kan neer leggen? Waarom loopt hij naar de achterdeur als de voordeurbel gaat en waarom moet hij elke sloot pakken die hij tegen komt, ook al vriest het 10 graden?
En waarom, waarom, heeft mijn hond geen oren meer als hij de puberteit heeft bereikt?
Sinds zijn puberteit betrap ik mijzelf er op dat ik ook kort van stof word. Nee, is mijn favoriete woord van de dag. NEE, met hoofdletters heb ik ook in mijn woordenboek staan. Foei, komt vaak voor en had ik al gezegd dat ik met enige regelmaat NEEEEEEE!!!! roep?
Mijn remedie tegen alle puberstreken is vaak wandelen. Niet boos worden, maar de deur uit gaan en hem lekker laten racen. Ik neem voor lief dat hij momenteel niet direct terug komt als ik hem roep. Uiteindelijk komt hij wel en vaak hij heeft dan een flink eind moeten rennen om mij weer in te halen.
Moe maken, dat is de oplossing voor zijn pubergedrag, afmatten, zodat hij zo min mogelijk slopen.
Het is alleen jammer, dat in deze tijd van het jaar het vaak regent, want niet alleen de hond is kort van stof, ben ik momenteel kort van stof, maar tegenwoordig is ook mijn paraplu kort van stof. Droppie heeft vakkundig de uiteinde van de baleinen van mijn plu opgekauwd zodat er nu helemaal geen stof meer op zit…
0 reacties