Elke ochtend,al bijna twee jaar lang, lopen we met vier eigenaren om kwart over 7 ons rondje over het losloopgebied. Droppie, mijn boxer, Saar, de oudste labrador, Nora, de jongste labrador en Milou de herder. Elke ochtend steken we de rondweg over naar het uitlaatterrein. Waar we soms eindeloos moeten wachten totdat we er door kunnen. Want het is druk op de rondweg.
Ook al hebben we op hetzelfde tijdstip afgesproken, we zijn natuurlijk niet alle ochtenden stipt op het zelfde moment op het terrein. Soms heeft er iemand al een rondje gelopen en staat de ander nog te wachten om over te steken. Soms vertrekt iemand eerder vanwege afspraken met werk of kinderen die naar school moeten.
Het terrein is niet afgesloten, ook al is het een losloopgebied. Vooral het baasje van Milou was hard bezig om er een hek te laten plaatsen. Afspraken met de gemeente. Bellen met ambtenaren. Het zou even duren maar het hek ging er komen, gaat er komen. Maar helaas, voor Milou komt het hek te laat.
Onze vrolijke vriendin, de enige herder die mijn Droppie om haar pootje kon winden. De knapste, de mooiste, met een grote bek en zo’n klein hartje, ze is er niet meer.
Milou was samen met Saar al op het uitlaatterrein. Nora stond nog aan de overkant van de rondweg, ik liep er achter met Drop op zo’n 50 meter afstand. De honden kennen elkaar door en door. Vinden elkaar fantastisch en zijn echte vrienden. Dus toen Milou Noortje aan de overkant zag, is ze gaan rennen. Heel hard gaan rennen. Want daar stond haar vriendin met wie ze samen zou gaan spelen. Zoals ze elke ochtend deed.
Het baasje van Milou heeft haar longen uit haar lijf geschreeuwd, het baasje van Saar heeft gebruld. Maar het mocht niet baten. Milou is gestorven in de berm van de rondweg. De auto’s konden haar niet meer ontwijken.
Intens verdrietig zijn wij als baasjes. Zo’n mooie jonge hond die zoveel liefde gaf aan haar gezin en de mensen die ze ontmoette. Droppies grote liefde, Saar’s racemaatje en Nora’s speelkameraad.
We zullen haar intens missen. En wensen de baasjes van Milou heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verdriet.
Jouw Gremlinvrienden,
Saar en Maarten, Hanneke en Ron met Nora en Droppie met Saskia.
2 reacties
Daniëlle Bartholdi · 9 juni 2022 op 16:31
Ach wat erg zeg!! Lieve Milou, dat je daarboven elke dag op je vriendjes mag toekijken en zo altijd toch bij bent!!! Liefs van zwarte labrador Saar
Marlou · 9 juni 2022 op 13:34
Ach Saskia, ik had vanochtend al de tranen in mijn ogen toen je me belde en nu lopen ze over mijn wangen. Zo verdrietig. Heel veel sterkte voor de baasjes van Milou maar ook voor alle baasjes en honden die erbij waren en het zagen gebeuren.