We hebben heerlijk door de Soesterduinen gestruind, lekker met zijn tweetjes in de vroege ochtend. De vuurwerkverkoop is al gestart dus baasje en ik zijn extra vroeg uit de veren gegaan om ongestoord, zonder knallen, te kunnen wandelen. Na twee uurtjes komen we thuis, even een bakje voer wegwerken en dan wil ik nog 1 ding, op schoot. Gewoon even lekker lummelen boven op het baasje. Mijn snoet in haar oksels duwen en mijn dikke billen parkeren op haar bovenbenen. Helemaal in de relaxstand nu mijn buik vol is, mijn poten moe zijn en ik gewoon behoefte heb aan aandacht en liefde.
Geen probleem, baasje is altijd in voor een knuffelsessie, dus binnen een paar minuten zitten we samen op de grond. Leven is mooi, zou je zeggen. Maar dan vergis je je flink, want mijn baasje is een vrouw. En… zul je zeggen… Nou, een vrouw kan niet zomaar zitten en knuffelen zonder dat ze ook een gesprek moet voeren, een goed gesprek, zegt ze dan. Ja ja, zwijgen is ook wat waard, mompel ik dan. Maar ik heb weinig te vertellen.
“Het is bijna de laatste dag van het jaar Drop, dus tijd voor wat puntjes van aandacht,” zegt mijn baasje. “Een verbeterpuntje voor het nieuwe jaar.” Ik rol met mijn ogen en doe alsof ik in slaap val, in de hoop dat mijn baasje haar mond houdt. Het heeft geen effect, ze bazelt door. “Het is mij opgevallen, Droppie, dat je steeds vaker niet luistert naar mij of in ieder geval dat het lang duurt voordat je luistert Drop. Neem nou gisteren, toen ik zei dat je naar binnen moest maar jij gewoon bij de boom aan de overkant van de straat bleef staan.”
Ik til mijn ene ooglid op en brom richting baasje; ik was aan het plassen, baasje. En als ik aan het plassen ben, kan ik geen commando’s opvolgen. Trouwens, als ik denk aan plassen, kan ik ook niet luisteren en als ik voornemens ben om te gaan plassen, dan staan mijn oren ook niet in de goede positie. En ik moet vaak plassen. Ik heb een enorme blaas en ben een ongecastreerde reu dus elk grassprietje moet besproeid worden. Dat is van levensbelang en ja, dan worden jouw opdrachten even naar de achtergrond geschoven. En denk maar niet dat mijn blaas leeg komt, nee, ik heb een extra tank, een bij tank en een reservetank ingebouwd in mijn buikholte en ik pers elke druppel eruit die erin zit, waarvan ik denk dat het erin zit en waarvan ik droom dat er in zit.
Ik schuifel ondertussen van baasjes schoot af. Zo’n knuffelmoment is wel lekker, maar het moet niet te lang duren. En daarbij, ik krijg het altijd warm van zo’n plaksessie dus tijd om wat te gaan drinken, even de tank bijvullen want er staat nog een heel nieuw jaar voor de deur. Een jaar waarin ik, Dropveter van Boranka, weer de nodige streken ga uithalen. Ik vooral luister naar mijn eigen ideeën. Mijn baasje meesleep in de meest bijzondere avonturen en waarin wij samen vooral een leuke tijd hebben.
Mijn baasje en ik zullen nog vaak bij een boom staan, samen, ik om te plassen en ach, zij, tja, zij bedenkt op dat moment vast weer een nieuw verhaal uit de krochten van haar fantasie om die op zondagavond de wereld in te sturen met het idee anderen te laten glimlachen. Want dat zouden we in 2024 nog veel vaker moeten doen, glimlachen… Fijne jaarwisseling.
0 reacties