Een kloddertje roze hier..

Ik hou er van om het huis een beetje “eigen” te maken, een beetje naar mijn smaak in te richten. Zo heb ik de bijzettafels van rechthoekig naar rond geknaagd. Staat echt veel beter en je stoot je minder hard aan ronde hoeken. Dus ik heb ook nog een bijdrage geleverd aan de veiligheid van mijn baasje. Een tijdje geleden vond mijn baasje dat er teveel “eigens” in het huis was gekomen. Modderpoten tegen de muur, kwijlvlekken op de plinten en zwarte vegen op de vensterbank. “Het huis vervuild door jou, Drop,”zei mijn baasje. Ik haalde mijn schouders op en dacht; alsof jij zo netjes bent, rommelkont.

Maar ja, mijn baasje was serieus dus nodigde ze een schilder uit. Zo’n meneer die alles weer wit komt maken. Bart heette de schilder. En hij was leuk! Elke ochtend ging hij op zijn knieën zitten om plastic op de vloer te leggen. Precies op snuit hoogte was hij aan het werk. Ik heb dan ook optimaal zijn oren kunnen inspecteren, zijn nek een wasbeurt kunnen geven en gecheckt of zijn gel in zijn haar ook echte “kwijl”gel was. Niets leukers dan een lekkere schilder in de morgen. Of in de middag of eigenlijk op welk tijdstip dan ook…

Twee weken heb ik met Bart mogen samen werken. Ik wees hem waar de kwasten lagen. Als ik een goede bui had, dan bracht ik de kwast ook nog bij hem. Ook liet ik zien welk plekje hij vergeten was. Dan duwde ik mijn neus nog even in de latex om daarna mijn snoet af te vegen aan Bart’s broek. Ideale samenwerking.

Zoals aan alle leuke dingen een eind komt, moest ook de schilder weer vertrekken. Het huis was wit en strak, geen Dropvlek meer te zien. Jammer. Af en toe kom ik de schilder nog wel eens tegen in het dorp. Ik spring en stuiter dan op hem af en als het even kan, klim ik op schoot. Dat duurt helaas nooit zo lang. Hij moet weer aan het werk, maar niet in mijn huis.

Nu ben ik niet voor 1 gat te vangen en voor elke oplossing heb ik een probleem, ehh, voor elk probleem heb ik een oplossing, dus ik heb nagedacht. Hoe krijg ik de schilder weer in huis? De simpelste oplossing is met mijn modderpoten en zwarte snoet het huis binnen stampen en uitschudden. Helaas is baasje daar op bedacht en moet ik steeds door de wasstraat. Pootjes schoon voordat ik naar binnen ga. Bekkie wordt betast met een doekje en een ruwe handdoek ligt klaar om mijn lijf weer schoon te maken. Dat gaat dus niet werken.

Deze week diende de oplossing zich vanzelf aan. Bij het op visite gaan bij mijn grote vriend, sloeg ik mijn staart stuk op de houten lambrisering in de gang. Mijn propeller draaide overuren. En de gang is niet zo breed. Ik had eerst niets in de gaten, maar bij thuiskomst bleek mijn witte puntje volledig roze te zijn geworden. En dat staat mooi! Een kloddertje roze op de witte muren in de gang bij mij thuis. Een streepje roze tegen de muren van de woonkamer en spettertjes roze op de kastjes in de keuken. Baasje is aan het boenen geweest. Eerlijk gezegd, het werd er niet beter op. De roze vlekken werden bruin, de streepjes verdwenen niet en de spetters, tja, ook die waren hardnekkig om te verwijderen.

Misschien, misschien mag de schilder nu weer komen. Gewoon weer op neushoogte aan het werk in de gang. Stuur alvast de offerte maar op, Bart, dan doe ik alvast het voorwerk.