Mijn gezin bestaat uit grote baas, het echte Baasje en twee van die smurfen met aanhang, zoals ze dat zeggen. Die smurfen zijn de kinderen van de bazen. Nou ja, kinderen, ze steken met kop en schouders boven mijn baasje uit. Ze wonen ook niet altijd thuis, sterker nog, ze Lees meer…
“Psssttt Droppie, hé Drop, mag ik je wat vragen?” Ik zit bij de boxerclub te wachten op mijn beurt bij behendigheid. Naast mij zit Daya, een geel teefje, net iets jonger dan dat ik ben. Ze is een beetje terughoudend naar zowel mensen als naar andere honden. Maar wij hebben Lees meer…
Zoals jullie wellicht weten, ontmoet ik met enige regelmaat Saar op de brug. Saar, de bruine labrador. Meestal staat zij te wachten op mij, turend over het water, op zoek naar een glimp van mijn mooie boxerlijf. En op de brug snuffelen we, kussen we en likken we, totdat we Lees meer…
Mijn baasje is mijn alles. Ik heb dat vast wel eens verteld. Waar zij gaat, ga ik ook, het maakt mij niet uit waarheen. Als het gezin de trap af loopt, Grote baas voorop, jongste kind er achter en mijn baasje als laatste, dan kijk ik om de eerste twee Lees meer…
Er zijn momenten dat ik even met de grote baas moet praten. Gewoon als mannen onder elkaar. En vandaag heb ik een vraag voor mijn mannelijke baas. Dus we lopen samen over het uitlaatterrein. Een momentje voor onszelf. Baas, zeg ik tegen hem, baas, hoe zit dat met het vrouwelijke Lees meer…
Die tas, die grote gele boodschappentas. Ik weet niet, maar ik krijg altijd de kriebels van die tas. Niet altijd natuurlijk. Dat is overdreven. Ik heb geen problemen met de tas op het moment dat de tas leeg is en in de kast ligt. De tas is ook geen probleem Lees meer…
Wel verhip! Zie ik het goed? Het lijkt wel of ik in de spiegel kijk. Ik knipper nogmaals met mijn ogen. Baasje en ik zijn net aan komen rijden. De auto is geparkeerd op de oprit van een huis. Samen staan we te kijken wat er uit de poortdeur gaat Lees meer…
“Kom Droppie, stap in je zwemvest”. Ik kijk mijn baasje bevreemd aan. Op de camping waar we staan met de tent is geen water te bekennen. In elke sloot waar ik in gesprongen ben, de afgelopen paar dagen, staat het water hooguit tot mijn enkels. Daar heb ik geen zwemvest Lees meer…
Wat is dat toch met die vrouwelijke baasjes van de boxerclub? Moeten ze zich soms bewijzen dat ze op middelbare leeftijd nog mee kunnen doen met de jonkies? Of hebben ze een nieuw soort training ontdekt om hun lichaam fit, gezond en gladjes te maken? n ieder geval hadden ze Lees meer…
Ode aan de boxerbil “Mooie boxer” roept men regelmatig als ik met Droppie aan de wandel ben. En dan gaat het om zijn gestroomde velletje, zijn vrolijke snoet of zijn gespierde lijf. Maar weet je wat ik nou het mooiste, echt het allermooiste vind aan mijn boxer? Zijn billen. Ik Lees meer…