Dakloos

Mijn baasjes hebben al jaren een hobby, huisjes kijken. Elke vakantie, elke dagtocht naar een ander deel van Nederland wordt er weer gekeken, gesnuffeld en commentaar gegeven. Uren spenderen ze op Funda om dan van alles naar elkaar toe te sturen wat ze a: niet kunnen betalen en b: niet willen hebben. Het leek, tot nu toe, een onschuldige hobby, want ook al roepen ze al een paar jaar dat ze de boel te koop gaan zetten, er gebeurde niets. Helemaal niets. “Eerst moet het jongste mensenpup een eigen woning, tot die tijd gaan we nergens heen” zei baasje regelmatig. En ik maakte mij geen zorgen want de mensenpup zat prima in Hotel Mama. En trouwens, er is geen huis te verkrijgen voor een starter op de woningmarkt.

Toch merkte ik de afgelopen weken enkele veranderingen. Het huis werd vaker schoongemaakt, tot in de puntjes. Spullen werden opgeruimd, weggegooid en in dozen gepakt. Mijn speelgoedmand was al naar buiten geplaatst. En elke keer als ik thuis kwam van een lange wandeling bleek ook mijn mand en voerbakken onder de overkapping te staan. Het huis rook dan naar vreemde geurtjes, wat bijzonder was, want we waren niet thuis geweest. Hoe kunnen anderen dan hun geur achterlaten?

En nu is het zover. Mensenpup heeft aangekondigd dat hij eind van de maand het ouderlijk huis gaat verlaten. Hij heeft een stekje gevonden voor zichzelf. Jammer, dacht ik nog, hij is altijd wel gezellig, maar het zorgt er ook voor dat ik meer ruimte krijg. Nou, dus niet hè, niks ervan, want die vreemde geurtjes in huis kwamen van vreemde mensen die, altijd als ik de deur uit was, door het huis struinden. En die vreemde mensen, die hebben ook zomaar mijn huis gekocht. In één keer weg mijn vertrouwde basis. Mijn baasje zei nog; “Geniet ervan Drop want over een poosje gaan we dit mooie plekje verlaten.

De lichte paniek is bij mij toe geslagen. Waar gaan we dan heen? Is het een plek met bos en zee? Gaat mijn favoriete bal mee? Is er een vriezer voor mijn vleesjes? En nog belangrijker, is er ruimte voor al mijn vriendinnen om te komen logeren?

Mijn baasjes hebben nog geen antwoord. Ze hebben wel verkocht maar niets nieuws gekocht. Ze zoeken zich suf maar niets is goed of passend. En elk huurhuis dat ze vinden om tijdelijk in te wonen, daar mogen geen huisdieren mee naar toe. Help! Nog een poosje en dan zijn we dakloos, zwervend door de straten, eten bij elkaar scharrelend uit vuilnisbakken. We duwen dan vast zo’n winkelwagentje voort met alleen plastic flessen erin voor een beetje statiegeld.

Dus…. wie heeft er nog een woonruimte voor een vriendelijke boxer, niet blaffend, weinig rotzooi makend en oh ja, mijn baasjes willen ook graag mee. Graag in de omgeving van Amersfoort voor een jaartje. Dan hebben mijn baasjes de tijd om een echte woning te zoeken voor altijd, waar mijn mandje lekker warm kan komen te staan. Ideeën, suggesties of een goede tip, bel mijn baasje want anders ziet het er sombertjes uit voor ons de komende winter….