Intellectuele honden
Wat leest jouw hond? Ogenschijnlijk een onschuldige vraag in de boxergroepsapp. Wat leest jouw hond? De laatste keer dat ik gecheckt heb, is mijn Drop niet echt in staat om een boek te lezen, zelfs niet eens een boodschappenlijstje. Sterker nog, bij tijd en wijlen twijfel ik sterk aan het denkvermogen van mijn boxer. Knap is hij zeker, maar dan van uiterlijk. Knap van verstand. Mwah… daar valt over te redetwisten. Toch staat de vraag in de groepsapp van de boxerclub. Tot mijn verbazing vliegt de ene titel na de andere titel om mijn oren. Vaak nog met afbeeldingen erbij.
“Mijn hond leest het huiswerk van mijn dochter van 15. Liefst natuurkunde. Dat schijnt Lola beter te kunnen verteren, “ schrijft één van de eigenaren. “Hoewel Lola ook andere vakken zeer interessant vindt. Het moeten wel uitgeschreven aantekeningen zijn, want aan de laptop komt ze niet.”
“Mijn Max is geïnteresseerd in paardrijden”. Prompt zie ik een foto van de kaft, of wat er nog van over is, van ‘De Vrolijke Rijschool’ in de app verschijnen. “Tja, ik had geen koeienboeken in mijn kast staan, anders had hij vast die gepakt,” is het commentaar van de eigenaar.
“Quinsey, mijn mooie oude teef, is fan van Harry Potter. Ze heeft al vele delen gelezen maar de hardcoverversie is toch wel haar favoriet.” Duidelijk te merken dat de hond dezelfde smaak aan literatuur heeft, als haar eigenaar, denk ik bij mijzelf. Ik weet hoe gek de baas van Quinsey is op Harry Potter.
Ik kijk nog eens een keertje naar mijn Drop. Hij ligt op zijn rug in de mand, Zijn wangen zijn half over zijn neus gedrapeerd. Zijn snorharen trillen als hij inademt. De zwarte stippen rond zijn neus zie ik op en neer gaan, terwijl er een oorverdovend geluid uit zijn keelgat komt. Op dit soort moment ziet Drop er zelfs niet intelligent uit.
Dan komt er een appje binnen van de baas van Aaron. “Aaron is zich aan het voorbereiden voor een nieuw seizoen behendigheid”, schrijft zijn baasje. “Hij is een tijdje geleden begonnen aan een hondenencyclopedie, om meer inzicht te krijgen in zijn tegenstanders. Vandaag, omdat hij iets langer alleen moest zijn dan normaal, heeft hij zich tegoed gedaan aan het boek van Erik Rassin, ‘Waarom ik altijd gelijk heb, over tunnelvisie’. Literatuur die duidelijk op het lijf van Aaron is geschreven.” Dan zie ik de bijbehorende afbeelding. Ik schiet in de lach. Ja, alle boxers kunnen lezen, denk ik bij mijzelf. Met hun tanden en via de maag om daarna de geprinte pagina’s letterlijk uit te drukken. Ze verteren de kennis optimaal door er extra kwijl overheen te storten.
Ik kijk nogmaals naar mijn snurkende hoopje onschuld. Ben blij dat Drop het “lezen” nog niet heeft ontdekt.
0 reacties