Als BB’er (Bekende Boxer) ben je natuurlijk iets verplicht aan je achterban, je fans, zullen we maar zeggen. Zo heeft mijn baasje oftewel mijn huisslaaf, enige tijd geleden een nieuwe auto gekocht. De oude Opel Astra, grijs met deukjes, strepen en een gebarsten voorruit, die kon echt niet meer. Bij het zoeken naar de juiste wagen voor mij, zijn mijn wensen goed meegenomen. Ik wilde namelijk passend vervoer. Passend bij mijn status. De auto moest opvallend van kleur en model zijn. Tenslotte moeten mijn fans weten dat ik er ben en waar ik rij. Daarnaast moest de plek waar ik zou zitten alleen voor mij zijn. Ik wilde niet, zoals bij de vorige auto, mijn plek delen met alles wat naar de afvalverwerking moest. Gek hè! En mijn vervoersmiddel had getinte ramen nodig. Kijk maar eens naar Shownieuws op televisie, elk bekend persoon rijdt of wordt gereden in een auto met donker glas. Ik word dus sinds een jaartje rondgereden in Tweety. Deze auto voldoet volledig aan mijn wensen. Mensen herkennen mijn auto op kilometers afstand en ik kan ongegeneerd liggen maffen achterin, want ze zien mij toch niet zitten.
Een ander vervoersmiddel is de BoxMobiel. Sinds pup af aan word ik rondgereden in een hondenfietskar. Mooi rood, met een lage instap, lekker kleedje erin en vooral goed uitzicht. Deze BoxMobiel heeft een andere functie dan Tweety. Tweety brengt mij anoniem maar toch herkenbaar naar de plekken waar ik wil zijn. De BoxMobiel, daarin word ik rondgereden zodat mensen juist zich hebben op mijn mooie koppie. Ik zit, rechtop, kop in de wind en flappende wangen, in het bakkie. Liggen kan ook, maar ja, dan zien ze mij niet. Dus dan is het effect weg. De BoxMobiel is er voor de kleinere afstanden en in dichtbevolkt gebied. Mijn huisslaaf trap zich in slag in de rondte en de oh’s en ah’s van de voorbijgangers, zijn voor mij bedoelt.
Even voor de duidelijkheid, grotere afstanden in de Tweety, opvallend maar anoniem en de kortere stukken in de BoxMobiel, voor de fans (en de natuur mompelt baasje erachter aan)
Wat schetst mijn verbazing, mijn baasje heeft mijn Tweety uitgeleend aan haar jongste mensenpup voor een weekje vakantie. Hoe kom ik dan bij de Boxerclub? Hoe weten mijn fans dat ik “In The House” ben? “We gaan met de BoxMobiel, Droppie” roept mijn baasje en ik denk, die is gek geworden. Weet je wel hoe lang dat zitten en wuiven is? Sterker nog, ik ben een echte vent dus ik stuur de hele weg mee om zeker te weten dat mijn baasje de juiste route neemt. Maar er was geen ontkomen aan. Om kwart voor 6 ‘s avonds werd ik al in de fietskar gezet om ruim drie kwartier te zitten, kijken, zwaaien en mooi te zijn. Dwars door het dorp, dwars door de stad om eindelijk om half 7 aan te komen bij de boxerclub. Ik was al doodmoe en bekaf van alle nieuwe indrukken. En wat het ergste was, iedereen kwam het veld op met de vraag, “Geen Drop vanavond? Ik zag Tweety niet staan?” Ze keken gewoon over mij heen!
Na een lange avond waarbij mijn baasje ook nog mijn BoxMobiel had uitgeleend aan de gehoorzaamheidsgroep om te proefrijden, moest ik in het pikkedonker, met al die geurtjes van andere honden, terug naar huis in de fietskar. Ik zag geen fluit, het werd frisjes, mijn ogen zakte bijna tot op mijn knieën van vermoeidheid. Maar ja, zoals ik al verteld had, slapen kan ik niet in dat ding. Stel je voor dat een verdwaalde fan mij zag liggen snurken met mijn bek open en mijn tong ernaast. Nee, zulke foto’s wil ik niet op het 8 uur journaal hebben. Dus rechtop zittend moest ik dat hele eind terug naar huis. Echt, zo ga je toch niet met mij om. Thuisgekomen ben ik over de drempel van de voordeur mijn mand in gestruikeld. Zo moe, zo kapot was ik. Ik had er spontaan dertien rimpels bij gekregen.
De grootste stunt kwam de volgende ochtend. In alle verwarring, vermoeidheid of gewoon niet goed nagedacht, was mijn baasje vergeten mijn vleesje te kopen. Dus kreeg ik brokken voor mijn ontbijt. Ja, je leest het goed, ordinaire brokken. Na zo’n avond. Ik heb echt heel boos gekeken, naar mijn baasje, naar mijn bak, naar mijn baasje en weer terug. De stukjes kaas die ze als troost erover heen had gestrooid heb ik er tussen uit gegeten maar de brokken heb ik laten staan. Als dit nog een keer gebeurt, wil ik een ander baasje!
0 reacties