Ho Ho Ho!

HO HO HO!

Ho ho ho, stop de persen. Dit ga je niet plaatsen op Kerstavond, baasje. Je mag mij niet afschilderen als een narrige oude boxer. Het wordt tijd voor een positief verhaal. Tenslotte is het Kerstavond. Want als ik het aan mijn baasje overlaat, dan is mijn wereld als een half leeg glaasje, terwijl ik eigenlijk een hele vrolijke, energieke, jonge boxer ben van 4. Nee, ho ho ho, deze keer bepaal ik wat ze schrijft.

Ho Ho Ho Hoopers mag dan nu wel een winterstop hebben en natuurlijk mis ik mijn vriendjes van de boxerclub. Maar ach, in januari ben ik weer van de partij en met een beetje mazzel regent het dan niet voor de verandering. En hoef ik ook niet meer voor schut te staan als kerstboom tijdens de jaarlijkse fotoshoot. Dat kerstboompakje paste niet over mijn fiere borstpartij heen waardoor het jurkje openstond. Super sexy weliswaar, hoewel dat te niet werd gedaan door die maffe ster op mijn kop. Maar nee, ik mag niet mopperen hoor. Een 10 minutenverkleedpartij geeft mij weer een jaartje rust. En mijn baasje geniet nog even na.

Ho Ho Ho Hopeloos was het weer de afgelopen weken. Toch mopper ik niet hoor. Ik ben niet van suiker en ik heb mijn zwemdiploma’s. Daarnaast waardeer ik het dan des te meer als het wel eindelijk droog is. Ik ben gewoon spontaan een half uur in de tuin gaan liggen, genietend van een zonnetje en kriebelend gras onder mijn buikje. Dat waardeer je pas echt als je het al weken niet hebt gekund.

Ho Ho Ho Honger heb ik eigenlijk niet, Wel lekkere trek de hele dag. Koekjes, snoepjes en botjes verdraag ik niet goed. Dat is dan wel weer jammer. Nu heb ik wel ontdekt dat als ik mijn baasje lief aan kijk, ik soms gewoon een extra maaltijd krijg. Dan eet ik niet drie keer per dag maar vier keer. En nee, dan wordt mijn maaltijd niet verdeeld in kleinere porties. Ik krijg er gewoon eentje extra bij. Wat een geluk kan je hebben als boxer, zo’n meedenkend baasje. Dus ik probeer al drie dagen op een rij een vierde maaltijd te scoren en ja, het werkt. Bijvoeren, noemt mijn baasje dat. En ik word er bijzonder gelukkig van.

Ho Ho Ho Hoevelaken, daar waar mijn mooie mandje stond. Tuurlijk mis ik mijn huis, waar ik mijn hele leventje heb gewoond. Gelukkig woon ik tijdelijk maar drie straten verderop, zodat ik mijn vriendinnen gewoon nog elke dag kan zien. En kijk ik uit naar een nieuw avontuur ergens anders in het land. Wie weet waar ik terecht kom, op een plek met veel bos misschien, of een eigen zwemvijver. Het is wel ingewikkeld om het vertrouwde achter te laten maar samen met mijn baasjes kan ik alles aan. Dus ho ho ho Hoevelaken, je was heel leuk en nu kijk ik vooruit naar een prachtig plekje wat gaat komen.

Ho Ho Ho Hoera, baasje neemt een poosje vrij van werk. Hoe leuk is dat. We zijn al aan het plannen maken voor vele lange strandwandelingen en eeuwig durende knuffelpartijen. Ja, ik zal het wijkcentrum missen en vooral de vele collega’s , vrijwilligers en alle anderen die mij zo vriendelijk begroetten. Toch, diep in mijn hart ben ik het liefst bij mijn baasje, heb ik haar graag voor mijzelf alleen. En ho ho ho hoera, dat gaat zomaar gebeuren. Hoe leuk is dat.

Dus ja, Ho Ho Ho Hoop is de ware kerstgedachte. Alle negatieve dingen hebben ook een positieve kant. Het is een kwestie van bekijken. Het half lege glas is ook half vol. Het komende jaar gaan mijn baasje en ik de wereld ho ho ho hoopvol tegemoet treden. Met een stralende glimlach en een compliment aan iedereen die het horen wil. We zijn blij dat we elkaar hebben, dat ik streken mag uithalen en zij die kan opschrijven. We houden hoop op vele jaren samen genieten, ondanks de hobbels en bobbels op de weg en wensen alle boxer liefhebbers een hoopvolle Kerst toe.