Zou je niet moeten betalen baas? Ik kijk mijn baasje vragend aan terwijl we over het parkeerterrein bij het strand lopen. “Nee joh Drop, het is nog veel te vroeg. Op dit tijdstip en op zondagochtend is er vast in geen velden of wegen een agent te zien. Dat risico kunnen we wel lopen, het is tenslotte pas half 8 ‘s ochtends.” De weg loopt omhoog, het parkeerterrein ligt wat verzonken in het duin. We struinen op ons gemakje naar boven en daar stuiten we op een cordon van motoragenten. Wel zeven stuks. Ik kijk mijn baasje aan. Weet je zeker dat niet gaat betalen, baasje?
Baasje klikt de riem goed vast en trekt mij naar zich toe. “Ik weet niet wat er aan de hand is Drop, moet je eens kijken, al die agenten en dan ook nog al die politie auto’s met geüniformeerde mensen erin. Wat zou er aan de hand zijn?” Ik kijk om mee heen en kwispel een eind weg. De agenten zien er ontspannen uit. Er worden zelfs pepernoten uit gedeeld. Is gisteren hier Sinterklaas niet aan land gekomen? Zijn ze die Klaas misschien kwijt geraakt of zijn deze agenten de stoomboot aan het bewaken?
We wandelen langs de agenten die ons vriendelijke toeknikken. De wind waait om onze oren en donkere wolken hangen in de lucht. Op het pad naar beneden richting het strand staat vol met auto’s en vrachtwagens. Geen stoomboot te zien maar wel mannen in oranje windjacks. Beneden aangekomen vraagt het baasje aan één van de mannen; “Wat gaat er hier gebeuren en nog belangrijker, kunnen we nog het strand op?” “Gisteren”, zo vertelt de man “zijn er twee bommen uit de Tweede Wereld oorlog gevonden in Moordrecht. Die gaan we straks op het strand gecontroleerd tot ontploffing brengen. Zie je die graafmachines op het strand? Ze graven een diep gat, dan gaat de bom erin, dan wordt er zand bovenop gelegd en dan laten we de bom ontploffen. Dan heeft niemand er last van.
Ondertussen kroelt de man mijn oren en klopt op mijn flanken. “Ik zou, als ik jullie was, richting Noordwijk lopen. Dan heb je geen last van onze werkzaamheden.”
Ik kijk mijn baasje aan. Laten we gaan want ik moet hoognodig en dan kan ik die lui gelijk laten zien hoe je een echte bom tot ontploffing moet brengen. Ik kan dat namelijk in mijn eentje. Daar heb ik geen heel leger voor nodig. Nog geen 20 meter van Explosieve Opruimings Dienst, graaf ik een gat. Niet een kleintje maar een grote. Dan draai ik drie keer een rondje en besluit om mijn eigen stinkbom niet in het gat te leggen maar boven op de berg die is ontstaan aan de rand van het gat. Ik draai een heerlijk riekende drol, dan trap ik met mijn achterpoten naar achteren zodat de drol in stukken over het strand vliegt. Van opluchting dat mijn buik weer leeg is krijg ik spontaan mijn gekke vijf minuten. Heerlijk baas, roep ik haar toe terwijl ik tegen haar benen beuk omdat ze simpelweg in de weg staat. Dit was toch echt het lekkerste bommetje die ik in tijden heb gelegd.
We blijven niet lang op het strand. Het regent nog geen bommen maar de hagel komt wel striemend naar beneden. “Kom op Drop, die bom ontploffing zien we vanavond wel op het journaal. Jij hebt je bom gelegd naar volle tevredenheid, laten we nu de warmte opzoeken.”
0 reacties