Escaperoom

Het is de dag voor mijn verjaardag. De spanning is te snijden. Wat zal ik krijgen voor mijn 5 jarig feestje? Een bal of een bal? Er staat ook een bal op mijn lijstje en vergeet alle andere zaken maar zolang ik een bal krijg. Ja, ik hoop echt op een bal. En een gezellige activiteit natuurlijk. Want wat is niet leuker om samen met het baasje iets spannends te ondernemen op mijn verjaardag.

We stappen samen in de Tweety, baasje en ik. Riem mee, voer en waterbakken, speelgoed in de achterbak en mijn vleesje in de tas. Na een half uurtje rijden blijken we bij opa en oma te zijn aangekomen. Altijd leuk. Ik huppel naar binnen en neem de lift naar boven.

“Drop, je gaat vandaag met opa op stap. Samen uit, samen eten en samen met de auto weg. Aan het eind van de middag treffen we elkaar weer.” Met een dikke kus op mijn dopneus vertrekt ze.

En ja hoor, in de middag stap ik in de stoere wagen van opa. Samen met oma rijden we door het land. “We hebben iets speciaals voor jou geregeld Drop”, zegt opa. “Iets bijzonders. Je eigen escaperoom met een V.I.P. behandeling.”

Hij heeft niet gejokt, opa bedoel ik. Op de plaats van bestemming lag de rode loper uit. Naast de rode loper hing een welkomstbord met mijn hoofd erop en natuurlijk mijn naam. Mijn speelgoed lag ook al klaar. Als ik op het punt sta de rode loper te betreden komt ook baasje aanlopen. Het feest is compleet. Want wat heeft zij bij zich? Een bal! Dan gaat de voordeur van het huis open. De champagne wordt overhandigd en in optocht gaan opa, oma en mijn baasjes naar binnen. De stemming is vrolijk. “Nou Drop, ga maar op verkenningstocht. Ga maar kijken of je alle deuren kunt openen en hoe je de weg naar buiten kunt vinden.”

Ik stiefel de gang in. Snuffel in de hoek, sleep mijn bal mee in mijn bakkes en ontdek een glazen wand in de woonkamer die gewoon open geschoven kan worden. Na wat oefenen en gedoe kom ik erachter dat je van de woonkamer naar een soort binnenplaats kan lopen, via de openslaande deuren beland ik in de schuur, waar weer een deur zit richting de keuken die weer uitkomt op de woonkamer. Ik kan dus rondjes rennen zonder een u bocht te hoeven maken. Ja, deze escaperoom is wel leuk. De bal heb ik ondertussen op zijn boxers lek gekauwd. De pret is niet minder. Ik ren door de gangen, snuffel links, snuffel rechts en vind uiteindelijk mijn waterbak en vlees in mijn voerbak. Wat een feest. Na afloop laat ik mij uitgeput op mijn kleedje vallen die ook op wonderbaarlijke wijze zomaar in de woonkamer ligt.

Terwijl mijn familieleden op een ienieminie tv toestelletje naar een voetbalwedstrijd koekeloeren, rust ik even uit van deze enerverende dag. Ik ben wel klaar om naar huis te gaan.

Dan zwaaien we opa en oma uit. “Dank voor alles”, roepen mijn baasjes. “Tot gauw!” Ik blijf achter bij mijn baasjes in de ‘escaperoom’. Hebben we dan nog niet alles ontdekt? Mijn baasjes rollen de slaapzakken uit, luchtbedden worden opgeblazen. “We blijven slapen, Drop!” Mijn ogen worden groot. Slapen, in dit onbekende huis, met de onbekende geluiden en de onbekende geuren?

Als de dag weer aanbreekt, ben ik echt jarig. Ik struikel over de wallen onder mijn ogen. Ik kom een beetje slaap tekort want kramperen in een onbekende omgeving is niet mijn sterkste punt. Ik kruip bij mijn baasje op schoot. Slaak een diepe zucht. Ze fluistert, “gefeliciteerd Drop, met je vijfde verjaardag. Zullen we na het ontbijt een speurtocht door de nieuwe omgeving maken en met een beetje mazzel vinden we een nieuwe bal die wel boxerproef is….”

Ik heb mij echt jarig gevoeld, de speurtocht bracht nieuwe geuren en een knaloranje bal waar ik de rest van de middag mee heb gespeeld. En ‘s avonds, ‘s avonds lag ik toch weer in mijn eigen vertrouwde bedje aan de andere kant van het land. Van mij mag de verhuizing nog wel even op zich laten wachten.